Ο διευθυντής κυβερνητικών μας υποθέσεων, Zoltan Kesz, πήρε συνέντευξη από έναν υποψήφιο από το Σουηδικό Κόμμα Pirate για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η συζήτηση επεδίωξε να κατανοήσει τις προοπτικές τους για το μέλλον της Ευρώπης, τις στρατηγικές που προτείνουν για την αντιμετώπιση των σημερινών ζητημάτων και τη θέση τους σε σημαντικά ζητήματα πολιτικής.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η ΕΕ;

«Το μεγαλύτερο ζήτημα που αντιμετωπίζει η ΕΕ είναι πώς αμφισβητούνται το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα από ορισμένα κράτη μέλη, καθώς και από την ίδια την Επιτροπή της ΕΕ, σε ζητήματα όπως ο Έλεγχος συνομιλίας.

Ο πολλαπλασιασμός των ανελεύθερων αστυνομικών κρατών στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης επέκτασης της μαζικής παρακολούθησης, η καταπολέμηση της οποίας είναι η κύρια πολιτική μου εστίαση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αναγνωρίσει κανείς είναι ότι δεν υπάρχει πλέον διάκριση μεταξύ κρατικής και εταιρικής μαζικής επιτήρησης. Η κρατική επιτήρηση γίνεται κυρίως μέσω κερκόπορτων που επιτρέπουν την πρόσβαση σε δεδομένα που συλλέγονται από επιχειρήσεις.

Αυτές οι εταιρείες με τη σειρά τους διασφαλίζουν το συνεχές δικαίωμά τους να εκμεταλλεύονται δεδομένα καταναλωτών μέσω προσπαθειών δέσμευσης κανονιστικών ρυθμίσεων και πίεσης, όπως η σημείωση πολιτικής «Δεδομένα και Ιδιωτικό Απόρρητο των Καταναλωτών» από το Κέντρο Επιλογής Καταναλωτών, ένα έγγραφο που θα φαινόταν πειστικό μόνο σε εκείνους τους νομοθέτες χωρίς υπόβαθρο στην τεχνολογία .»

Ποιο είναι το όραμά σας για την Ευρώπη την επόμενη δεκαετία;

«Το όραμά μου είναι αυτό μιας υγιούς Ευρώπης που θα συνεχίσει να κάνει ό,τι καλύτερο, όπως η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών και ιδιαίτερα των καταναλωτών, και τα οφέλη που φέρνουν, όχι μόνο μεγαλύτερη ατομική ελευθερία, αλλά και μακροπρόθεσμη ευημερία του συνόλου. ένωση.

Ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τρόπου προώθησης του ανταγωνισμού με τρόπο που προστατεύει την καινοτομία είναι η εφαρμογή της κοινής εντολής φορτιστή της ΕΕ: όπου ένας φορέας βιομηχανικών προτύπων αναπληρώθηκε για να αποφασίσει για τη συγκεκριμένη σύνδεση και έλαβε την εντολή να αλλάξει αυτό το πρότυπο στο το μέλλον. Αυτό αποτρέπει το κλείδωμα των καταναλωτών, ενώ επιτρέπει τη μελλοντική καινοτομία.

Μια λειτουργική αγορά βασίζεται σε έναν πραγματικά ενημερωμένο καταναλωτή που επιλέγει μεταξύ πολλών ουσιαστικά διαφορετικών προϊόντων ή υπηρεσιών που βρίσκονται σε πραγματικό ανταγωνισμό μεταξύ τους. Όλες οι ρυθμίσεις της αγοράς θα πρέπει να προσπαθήσουν να ενισχύσουν αυτές τις υποκείμενες συνθήκες».

Πώς βλέπετε τον ρόλο της AI στο εγγύς μέλλον; Τι πιστεύετε να το ρυθμίσετε;

«Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη ρύθμιση της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης με τέτοιο τρόπο που θα αυξήσει τα εμπόδια στην είσοδο σε αυτόν τον νέο χώρο, όπου μια υγιής αγορά με πολλούς ισχυρούς ανταγωνιστές είναι ζωτικής σημασίας. Κατά την άποψή μου, είναι περιττοί οι κανονισμοί για το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η γενετική τεχνητή νοημοσύνη και πώς θα διαδοθούν τα προϊόντα της. Η παραπληροφόρηση, οι παραμορφωμένες εικόνες και τα παρόμοια δεν είναι νέα προβλήματα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία που ήδη έχουμε για να καταπολεμήσουμε αυτές τις ασθένειες.

Νομίζω ότι οι κατάλληλες ρυθμίσεις είναι αυτές που μειώνουν τα εμπόδια εισόδου, περιορίζοντας παράλληλα την αντιανταγωνιστική συμπεριφορά και βασιλεύουν σε εταιρείες που πλησιάζουν το μονοπωλιακό καθεστώς. Παραδείγματα τέτοιων θα ήταν η ρύθμιση που προωθεί μοντέλα ανοιχτού κώδικα, τα οποία μπορούν να εκτελεστούν σε υλικό καταναλωτικής ποιότητας, αντί για ιδιόκτητες λύσεις cloud.

Βάζοντας τη γενετική τεχνητή νοημοσύνη στη μία πλευρά, υπάρχουν και άλλα είδη, όπως τα συστήματα που χρησιμοποιούνται στην υπηρεσία της μαζικής επιτήρησης. Επειδή αυτά είναι ευάλωτα σε νέα είδη κατάχρησης από τις κυβερνήσεις καθώς και από άλλες ισχυρές οντότητες, θα πρέπει να ρυθμιστούν. Νομίζω ότι ο νόμος για την τεχνητή νοημοσύνη που ψηφίστηκε πρόσφατα είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά οι αποκλίσεις για τις αρχές επιβολής του νόμου και τις αρχές μετανάστευσης είναι μια μεγάλη απογοήτευση και επιτρέπουν στα δυστοπικά επίπεδα αυτοματοποιημένης υπερβολής του κράτους. Είμαι επίσης δύσπιστος για το πώς η πράξη ελπίζει ότι οι πάροχοι συστημάτων υψηλού κινδύνου απλώς θα αυτοταξινομηθούν ως τέτοιοι. Ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων δεν πρέπει να επιλέγεται».

Πώς επωφελείται η Ευρώπη από τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών;

«Μέσα από την απλή αρχή του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Εάν, για παράδειγμα, η παραγωγή κάποιου προϊόντος βασίζεται σε οικονομίες κλίμακας προκειμένου να είναι ανταγωνιστική, ίσως η εγχώρια αγορά της ΕΕ να μπορεί να υποστηρίξει μόνο μία τέτοια εταιρεία. Αυτό θα οδηγούσε σε μονοπώληση της αγοράς, εκτός και αν μπορέσουμε τότε να επεκτείνουμε την αγορά ώστε να μοιραστεί μεταξύ της ΕΕ και άλλων φιλικών οικονομιών. Ο κύριος σκοπός των συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών πρέπει να είναι το μόνο πράγμα που έδειξαν ότι μπορούν πραγματικά να επιτύχουν: η αύξηση της ευημερίας των εμπλεκόμενων μερών.

Ωστόσο, δεν είμαι αφελής απέναντι στους κινδύνους που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν οι συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών μέσω της υπερβολικής εξάρτησης από εισαγωγές από χώρες που μπορεί να αποδειχθούν λιγότερο φιλικές από ό,τι αρχικά πιστεύαμε. Προκειμένου να επωφεληθούμε στο μέγιστο από τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, θα πρέπει να προσπαθήσουμε η ΕΕ να είναι αυτάρκης εάν είναι απαραίτητο, ως παρενέργεια, που θα σήμαινε επίσης εγχώριους ανταγωνιστές σε βασικές αγορές, διασφαλίζοντας ότι οι ευρωπαίοι καταναλωτές έχουν πάντα τη δυνατότητα επιλογής προμηθευτές για οποιοδήποτε αγαθό ή υπηρεσία επιθυμούν να αγοράσουν.

Επιπλέον, δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών να υπονομεύσουν τη νομοθεσία μας σε τομείς όπου είμαστε ήδη παγκόσμιοι ηγέτες ή να μας αναγκάσουν να εισάγουμε κακούς νόμους όπως οι απαιτήσεις πνευματικής ιδιοκτησίας όπως η ACTA στην προτεινόμενη TTIP. Αντίθετα, οι καλογραμμένες συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών επιτρέπουν στα πρότυπα της ΕΕ να προστατεύουν ακόμη και όσους ζουν εκτός των χωρών μελών».

Πολλοί πολιτικοί μιλούν για ενεργειακή διαφοροποίηση. Ποια είναι η ιδανική λύση κατά τη γνώμη σας;

«Η παροχή ενέργειας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό τόσο από γεωγραφικούς όσο και από οικονομικούς παράγοντες. Η πατρίδα μου, η Σουηδία, έχει πολύ ευεργετική γεωγραφία που επιτρέπει την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων υδροηλεκτρικής ενέργειας. Δεν το κάνουν όλες οι χώρες, γι' αυτό πιστεύω ότι η μόνη απαραίτητη πρωτοβουλία δημοσίων δαπανών θα έπρεπε να είναι η συνέχιση της ανάπτυξης του ενεργειακού δικτύου της ΕΕ για να μπορέσουμε όσοι από εμάς έχουμε ευλογία από τη γεωγραφία να παρέχουμε σε άλλους πράσινη ενέργεια. Τέτοιες επεκτάσεις στην υποδομή ηλεκτρικής ενέργειας θα επέτρεπαν επίσης ένα μεγαλύτερο ποσοστό διακοπτόμενης πράσινης ενέργειας για οποιαδήποτε χώρα, καθώς κάθε πλεόνασμα θα μπορούσε να πωληθεί στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, η οποία λόγω της κλίμακας της θα είναι φυσικά λιγότερο επιρρεπής σε μεγάλες διακυμάνσεις τιμών.

Ακόμη και με ένα πιο ολοκληρωμένο δίκτυο, θα εξακολουθούσαμε να έχουμε ανάγκη για ισχύ βασικού φορτίου, και παρόλο που πιστεύω ότι θα μπορούσαν να επιτευχθούν πολλά με την ωριαία τιμολόγηση και τα λεγόμενα «έξυπνα δίκτυα», καθώς και με την επέκταση της αντλούμενης υδροηλεκτρικής ενέργειας, πιθανότατα χρειάζονται ακόμα πολλά πυρηνικά. Η πυρηνική είναι η μόνη (κυρίως) ανεξάρτητη από γεωγραφία, χωρίς άνθρακα, αποσπώμενη ενέργεια, αλλά δεδομένου ότι ιστορικά απαιτούσε μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις για να παραμείνει ανταγωνιστική, η ελαχιστοποίηση αυτών των επιδοτήσεων είναι γενικά επιθυμητή, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της χρήσης πυρηνικών, κάτι που είναι αποδεκτό μόνο εφόσον δεν οδηγεί σε αύξηση της χρήσης ορυκτών καυσίμων.

Είναι σημαντικό ότι χρειαζόμαστε επίσης απεγνωσμένα να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα και πιστεύω ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να γίνει αυτό είναι χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις της αγοράς για την επιβολή οικονομικού κόστους για τις αρνητικές εξωτερικές επιδράσεις που συνιστούν οι εκπομπές. Σε άλλες χώρες, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω ενός φόρου άνθρακα, αλλά η ΕΕ χρησιμοποιεί ένα σύστημα ανώτατων ορίων και εμπορίου. Οι ανταλλαγές των προσεγγίσεων μπορούν να συζητηθούν αλλού, αλλά στο τρέχον σύστημά μας, αυτό που θα χρειαζόταν είναι ένας περαιτέρω περιορισμός της χορήγησης πιστώσεων άνθρακα, για να αντισταθμιστούν οι εκπομπές που προκλήθηκαν κατά την αναποτελεσματική τιμολόγηση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010».

Ποιο προτιμάτε και γιατί; Καινοτομία εναντίον ρύθμισης;

“Αυτή είναι μια περίεργη ερώτηση. Καινοτομία, φυσικά. Όλοι πιστεύουν προφανώς ότι υποστηρίζουν την καινοτομία και ο κανονισμός που υποστηρίζουν είναι απαραίτητος, ενώ ο προτεινόμενος κανονισμός άλλων είναι υπέρβαση της κυβέρνησης.

Το Consumer Choice Center, για παράδειγμα, φαίνεται να θέλει να θεωρηθεί έντονα αντιρυθμιστικό, ωστόσο υποστηρίζετε επίσης την κυβέρνηση που δίνει μονοπωλιακά δικαιώματα σε εκατομμύρια εταιρείες κάθε χρόνο με τη μορφή 
πνευματική ιδιοκτησία. Οι πατέντες και τα πνευματικά δικαιώματα είναι κατά τη γνώμη μου οι κανονισμοί που επιβάλλουν τα μεγαλύτερα εμπόδια στην καινοτομία και παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αναμφισβήτητοι. Αυτές οι έννοιες σχεδιάστηκαν πριν από εκατοντάδες χρόνια και εφαρμόστηκαν για σημαντικά μικρότερες χρονικές περιόδους και έκτοτε, παρά τον ρυθμό της τεχνολογίας και της κουλτούρας που επιταχύνεται κατά τάξη μεγέθη, η εμβέλειά τους και η διάρκεια των όρων τους έχουν αυξηθεί σε γελοίες διαστάσεις.

Αυτό περιλαμβάνει φυσικά δυσανάλογα μέτρα επιβολής, όπως αυτά της Οδηγίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην ενιαία ψηφιακή αγορά, τα οποία παραμερίζουν τα δικαιώματα των πολιτών και των καταναλωτών προς όφελος της αναζήτησης ενοικίου από τους μεγάλους κατόχους εταιρικών δικαιωμάτων.

Η συνεργασία σας με το ECR, "The Consumer Case for Intellectual Property", είναι ένα περίεργο κόλπο προπαγάνδας που προδίδει ότι όταν τα συμφέροντα των καταναλωτών και των μεγάλων επιχειρήσεων βρίσκονται σε αντίθεση, δεν είστε πλέον στο πλευρό σας 
με τον καταναλωτή».

Τι ανησυχούν οι ψηφοφόροι σας σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση;

«Νομίζω ότι πολλοί βρίσκουν την ΕΕ μπερδεμένη και αδιαφανή, κάτι που κατά τη γνώμη μου φαίνεται να είναι κυρίως πρόβλημα κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης. Ελπίζω να συνεχίσω την παράδοση του Κόμματος Pirate για την παροχή διαφανών και κατανοητών πληροφοριών τόσο στους δημοσιογράφους όσο και στους πολίτες.

Αυτοί που ελπίζω να εκπροσωπήσω ιδιαίτερα, είναι εκείνοι που ενδιαφέρονται περισσότερο για το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή σε έναν κόσμο αυξανόμενης μαζικής παρακολούθησης και για να οδηγήσουν την ΕΕ σε μια κατεύθυνση που προστατεύει τους πολίτες της, αντί να 
συμβάλλοντας περαιτέρω σε μια τέτοια επιτήρηση».

Πιστεύετε ότι είναι συνετό να δεχτούμε περισσότερες χώρες στην Ένωση;

«Μακροπρόθεσμα, απολύτως. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε ποιος θα ήταν ο αντίκτυπός τους στο ευρωπαϊκό πολιτικό κλίμα, καθώς και στην ενιαία αγορά. Εάν, ή ίσως πότε, η Ουκρανία προσχωρούσε στην ΕΕ, αυτό θα έφερνε σε πλήρη αταξία τη γεωργική αγορά, με τις αντίστοιχες επιδοτήσεις, καθώς η αξιοσημείωτη ικανότητά της να παράγει σιτηρά θα ξεπερνούσε σχεδόν όλους τους σημερινούς παραγωγούς σιτηρών στην ΕΕ.

Εάν, για παράδειγμα, η Σερβία προσχωρούσε, ο αντίκτυπος μπορεί να γίνει πιο αισθητός στην πολιτική διάσταση, καθώς πιθανότατα θα ευθυγραμμιστούν με την Πολωνία και την Ουγγαρία, βαθαίνοντας το ιδεολογικό ρήγμα που έχει ήδη σχηματιστεί 
μεταξύ των χωρών μελών, ένα ρήγμα που αποτελεί ήδη εμπόδιο στην ικανότητα της ΕΕ να λειτουργεί αποτελεσματικά.

Εάν, ωστόσο, μπορούσαν να ξεπεραστούν τέτοιες προκλήσεις, νομίζω ότι οι άνθρωποι τόσο των σημερινών χωρών μελών όσο και των νέων προσθηκών θα ήταν πολύ καλύτερα μαζί».